Quyoshga taft berib, zaminga mehr,

Soylarni to'ldirding tog'larda bahor.

Gullarga jon berar soniyang sehr,

Tabiat jonlanar bog'larda bahor.

Yoqimli kuy kabi zavqin boshlaydi,

Chug'ur-chug'urlari qaldirg'ochlarning.

Yosharish xohishi borga o'xshaydi,

Yoshi yuzdan o'tgan qayrag'ochlarning.

Umid uchqunlari yonar chechakda,

Tiriklik nafasin eltar shabboda.

Yangi hayot unar har bir kurtakda,

Boychechak bo'ylari esar havoda.

Lahzalik yomg'iring zaminni poklab,

Gulbargni erkalab yuvib qo'yadi.

Kamalak sehrli nomini oqlab,

Zangori osmonni bir on bo'yadi.

. . .

Tashrifingga mushtoq bo'ldi ancha vaqt,

Besarhad bog'lar-u, hurviqor tog'lar.

Omon yetib keldik, shukur, katta baxt,

Endi bitajakdur izg'irin chog'lar.

Bugun sumalakka tosh tashlay turib,

Astoyidil tiladim samimiy niyat.

Bahorim ko'nglimga e'tibor berib,

Hadya et otashin, sof bir muhabbat.

Hadya et-ki, toki butun hayotim,

Bahor nasimidek bo'lsin musaffo.

Ishqim izg'irindan bo'lsin najotim,

Umrimni bezasin sadoqat, vafo.

Bahor noming bizga baxt olib kelsin.

Barcha oshiqlarning ko'nglini to'ldir.

Umidsiz yurakka muhabbat bersin.

Sevgi ber! Qalbimni yashashga ko'ndir.

Akbar Shoh             (Dilmurod Akbarov)